Molti passi indietro – Michalis Ganàs

Foto di Dorothea Lange

Madre con i tuoi nove figli maschi e una femmina
nave amara su questi monti ti ha lasciato,
affamato il tuo cuore digiuno, vestito smesso della pena
fuggirono dappertutto gli uomini, si prosciugarono le acque.
Così sazia d’oblio e sostegno di Dio
tua colonna il muro della casa,
i paternoster dell’orecchio e i buchi dell’acqua
si aprano per portarvi fino al nido dell’aquila.
Il mondo senza tetto, io inerme
chinino il mio occhio, chinino anche la voce
imbuto nelle mani di chiunque il mio sangue versato
nelle damigiane del cieco col cero in mano.

Michalis Ganàs

(Traduzione di Paola Maria Minucci)

da “La Grecia, sai…”, Donzelli Poesia, 2004

∗∗∗

ΠΟΛΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ

Μάνα μέ τούς ἐννιά σου γιούς ϰαί μέ τή μιά σου ϰόρη
βαπόρι σ’ ἄφησε πιϰρό σέ τοῦτα τά βουνά,
πεινᾶ ἡ ϰαρδιά σου νηστιϰή ϰαί τοῦ ϰαημοῦ ἀποφόρι
φύγαν οἱ ἀνθρῶποι γιά παντοῦ, στραγγίξαν τά νερά.
Ἔτσι χορτάτη λησμονιά ϰαί τοῦ Θεοῦ ἀποϰούμπι
ἀϰούμπησε τή ράχη σου στόν τοῖχο τοῦ σπιτιοῦ,
τ’ αὐτιοῦ σου τά πατερημά ϰαί τῶν νερῶν οἱ τοῦμποι
ν’ ἀνοίξουν νά σᾶς πάρουνε ὥς τή φωλιά τ’ ἀετοῦ.
Νά μείνει ὁ ϰόσμος ξέσϰεπος, ξαρμάτωτος νά μείνω
ϰινίνο νά ’ν’ τό μάτι μου, ϰινίνο ϰι ἡ φωνή
χωνί στά χέρια ϰαθενοῦ τό αἷμα μου νά χύνω
στίς νταμιζάνες τοῦ τυφλοῦ ὁπού βαστάει ϰερί.