Dirk Wüstenhagen

Ho dato gli occhi al buio
per trovare la luce.

Ho donato il volto al giorno
per cercare la parola.

Ho versato la sete nell’abisso
per assetarmi di cielo.

Ho offerto le mani alle catene
per salvare il fuoco.

Gëzim Hajdari

da “Antologia della pioggia”, Edizioni Ensemble, Roma, 2018

∗∗∗

«Ia dhashë sytë errësirës»

Ia dhashë sytë errësirës
për të gjetur dritën.

Ia fala fytyrën ditës
për të kërkuar fjalën.

Ia dhurova etjen honit
për të pirë qiellin.

Ia sakrifikova duart zinxhirëve
për të shpëtuar ardhmërinë.

Gëzim Hajdari

da “Antologjia e shiut”, Naim Frashëri, Tirana, 1990

Gëzim Hajdari

Forse nelle colline brulle di Darsìa¹
verranno chiusi i miei fragili versi,
sotto le spine secche del melograno
picchiati dai venti gelidi d’Oriente.

Lontani dagli amori delle fanciulle
che mai sapranno della loro angoscia,
solitari sotto il cielo chiuso
come il pettirosso nel buio dell’inverno.

Il fruscìo dell’erba, il canto del merlo
faranno compagnia al loro lamento.
Mentre le brevi notti d’autunno
li copriranno con la pallida luna.

Gëzim Hajdari

da “Antologia della pioggia”, Edizioni Ensemble, Roma, 2018

¹ Darsìa: la provincia collinosa dov’è nato il poeta, situata nel Nord-est della città di Lushnje, Albania.

∗∗∗

«Ndoshta kodrave të zhveshura të Darsisë»

Ndoshta kodrave të zhveshura të Darsisë
do të mbyllen vargjet e mi të brishtë,
nën gjemba të thatë shegësh
rrahur nga erërat e akullta të Lindjes.

Larg dashurive të vashave
që kurrë s’e njohën ankthin e tyre;
vetmitarë nën qiellin e zi,
si gushëkuqi errësirës së dimrit.

Fëshfërima e barit, kënga e mëllenjës
do t’i lehtësojnë rënkimet e tyre.
Teksa netët e shkurtra vjeshtore
do t’i mbulojnë me zbehtësi hëne.

Gëzim Hajdari

da “Antologjia e shiut”, Naim Frashëri, Tirana, 1990

Gëzim Hajdari

Con il tuo nome chiamerò

la curva dove ti affacci
come luce e ombra.

Anche il pettirosso muto
sul ghiaccio spezzato del ruscello,

anche il serpente che hai visto
nel sentiero di vento e fulmini,
anche i fiori profumati che hai calpestato
al buio estivo,
anche i fuochi spenti
sulle colline nude,
il richiamo dei corvi
nei campi trebbiati.

Tutte le piogge del mondo
con il tuo nome balcanico chiamerò.

Gëzim Hajdari

da “Antologia della pioggia”, Edizioni Ensemble, Roma, 2018

∗∗∗

«Me emrin tënd do ta thërras»

Me emrin tënd do ta thërras

kthesën ku shfaqesh nga larg
si dritë a hije,

dhe gushëkuqin e heshtur
mbi akullin e krisur të rrëkesë,

dhe gjarprin veror që pe
shtegut me erë e rrufe,
dhe lulet e çelura që shkele
errësirës verore,
dhe zjarret e shuara
majëkodrave të zhveshura,
thirrjen e korbit
hamulloreve me kavakë.

Gjithë shirat e botës
me emrin tënd ballkanas do t’i thërras.

Gëzim Hajdari

da “Antologjia e shiut”, Naim Frashëri, Tirana, 1990 

Gëzim Hajdari

Domani ci vogliono in piazza amore mio,
da anni non ti chiamavo: amore.

Domani dovremo vestirci con abiti nuovi
e sentirci gioiosi – domani,
perché – ci dicono – è giornata santa
per la patria.

Domani dobbiamo applaudire tutti
offriremo sorrisi infiniti
al palco rosso.

Domani dobbiamo dimenticare ciò
che abbiamo perso.

Gëzim Hajdari

da “Antologia della pioggia”, Edizioni Ensemble, Roma, 2018

∗∗∗

«Nesër na duan te sheshi e dashura ime»

Nesër na duan te sheshi e dashura ime,
prej vitesh s’të thërras: e dashur.

Nesër duhet të vishemi me rroba të reja
e të ndjehemi të gëzuar – nesër,
pse – na thonë – është ditë e shtrenjtë
për atdheun.

Nesër duhet të duartrokasim të gjithë
t’i dhurojmë buzëqeshje pafund tribunës
së kuqe.

Nesër duhet të harrojmë ç’ka kemi humbur.

Gëzim Hajdari

da “Antologjia e shiut”, Naim Frashëri, Tirana, 1990

È vero che io per te sono
chiodo nel cuore, ricordo, pena,
labbro nero, freddo sotto la pelle
che ride e piange come un folle?

Dimmi cosa sono: angelo maligno
che nei cespugli e nelle paludi
lacera il proprio destino
e infanga Cristo e Maometto?

o fuoco nel buio mortale
nascosto nei brutti sogni,
che seduce e tormenta
con un volto dolce e terribile?

Il tuo silenzio mi scava il cervello
stanco della notte immensa.
Sorridendo ti contemplo sotto la luna
come il soldato la propria ferita.

Gëzim Hajdari

da “Antologia della pioggia”, Edizioni Ensemble, Roma, 2018

∗∗∗

«Është e vërtetë, unë për ty jam»

Është e vërtetë, unë për ty jam
gozhdë në zemër, kujtim, ndëshkim,
buzë e nxirë, akull nën lëkurë
që qesh e qan si i marrë?

Më thuaj ç’jam: engjëll ogurzi
që ndër moçale e kaçube
çjerr fatin me duart e veta
e baltos Krisht e Muhamet?

A zjarr errësirës vdekjeprurëse
fshehur ndër ëndrra ndjellakeqe,
që sfilit e magjeps njëkohësisht
me fytyrë të këndshme a gjithë tmerr?

Heshtja jote ma gërryen trupin
lodhur prej natës pafund.
Buzëqeshur të kundroj nën hënë
si ushtari plagosjen e vet.

Gëzim Hajdari

da “Antologjia e shiut”, Naim Frashëri, Tirana, 1990