Karen Hollingsworth, Contemplation, 2013

Scrivendo, cerco di far entrare nelle mie parole
il giorno con il suo amore. Il sole, le stelle,
le cose – nella poesia tutto deve girare
come avviene nell’universo.
Qui luce e qui palpebre in un cerchio più piccolo,
in una sfera, una forma di libro che sarà
cerchio e sfera e infinito. Farò entrare tutto
il mondo e intatte le sue pallide linee,
l’armonia in sé, illuminata da una
bontà universale – elevando
              linee e colori.

Cerco di fare un mondo a cui nulla
mancherà. Un mondo com’era
prima della corruzione. Prima ancora
che Caino uccidesse Abele. Che le mie parole zampillino
acqua ed erba. Zampillino vivente
               silenzio e sorriso.

Nikiforos Vrettakos

(Traduzione di Gilda Tentorio)

Da L’abisso del mondo, 1961

dalla rivista “Poesia”, Anno XXVII, Gennaio 2014, N. 289, Crocetti Editore

∗∗∗

’Ανασύνθεση

Γράφοντας, προσπαθῶ νά μπάσω στίς λέξεις μου
τή ν ἡμέρα μέ τή ν ἀγάπη της. Τόν ἥλιο, τ’ ἀστέρια,
τά πράγματα − ὅλα νά στρέφονται, ὅπως
ϰαί μέσα στό σύμπαν, μέσα στή ν ποίηση.
Ὅπου φῶς ϰι’ ὅπου βλέφαρο σ’ ἕνα δίσϰο μιϰρότερο,
σέ μιά σφαίρα, ἕνα σχῆμα βιβλίου, πού θἆναι
ϰαί δίσϰος ϰαί σφαίρα ϰαί ἄπειρο. Ὅλο
τόν ϰόσμο μέ ἀνέπαφες τίς ἀχνές του γραμμές,
τή ν ἁρμονία ὅπως εἶναι φωτισμένη ἀπό μιά
ϰαλωσύνη παγϰόσμια − ϰινώντας σέ ἀνάταση
τίς γραμμές ϰαί τά χρώματα.

Νά φτιάξω ἕναν ϰόσμο πού τίποτα
δέ θά τοῦ λείπει. Ἕναν ϰόσμο ὅπως ἦταν
πρίν ἀϰόμη φθαρεῖ. Πρίν ἀϰόμη σϰοτώσει
ὁ Κάϊν τόν Ἄβελ. Ν’ ἀναβλύζουνε οἱ λέξεις μου
νερό ϰαί χορτάρι. Ν’ ἀναβλύζουνε ζῶσα
σιωπή ϰαί χαμόγελο.

Νικηφόρος Βρεττάκος

da “Το βάθος του κόσμου”, Αθήνα, Ματαράγκας, 1961