Paolo Roversi, Lucie de la Falaise, 1990

Volevo appenderla a un muro della stanza.

Ma l’umidità del cassetto l’ha guastata.

Non la metto in un quadro questa foto.

Dovevo conservarla con piú cura.

Queste le labbra, questo il viso –
ah, per un giorno solo, per un’ora
solo tornasse quel passato.

Non la metto in un quadro questa foto.

Mi fa soffrire vederla cosí guasta.

Del resto, se anche non fosse guasta,
che fastidio badare a non tradirmi –
una parola o il tono della voce –
se mai qualcuno mi chiedesse chi era.

Costantino Kavafis

(Traduzione di Nicola Crocetti)

da “Poesie erotiche”, Crocetti Editore, 1983

∗∗∗

Ἀπ᾽τό συρτάρι

Ἐσϰόπευα στῆς ϰάμαράς μου ἕναν τοῖχο νά τή ν θέσω.

Ἀλλά τή ν ἔβλαψεν ἡ ὑγρασία τοῦ συρταριοῦ.

Σέ ϰάδρο δέν θά βάλω τή ν φωτογραφία αὐτή.

Ἔπρεπε πιό προσεϰτιϰά νά τή ν φυλάξω.

Αὐτά τά χείλη, αὐτό τό πρόσωπο –
ἂ γιά μιά μέρα μόνο, γιά μιάν ὥρα
μόνο, νά ἐπέστρεφε τό παρελθόν τους.

Σέ ϰάδρο δέν θά βάλω τή ν φωτογραφία αὐτή.

Θά ὑποφέρω νά τή ν βλέπω ἔτσι βλαμμένη.

Ἄλλωστε, ϰαί βλαμμένη ἂν δέν ἦταν,
θά μ’ ἐνοχλοῦσε νά προσέχω μή  τυχόν ϰαμιά
λέξις, ϰανένας τόνος τῆς φωνῆς προδώσει –
ἂν μέ ρωτούσανε ποτέ γι’ αὐτήν.

Κωνσταντίνος Καβάφης

[1923]

da “Κρυμμένα ποιήματα 1877?-1923”, [Poesie segrete 1877?-1923], a cura di I. P. Savvidis, Ikaros, Atene, 1993